Blog 7: Walvissen spotten!
Door: Danielle
Blijf op de hoogte en volg Bart en Danielle
15 Juni 2014 | Noorwegen, Andenes
Vandaag begon het rustig voor ons want we hebben fijn uitgeslapen tot 10 uur vanochtend. Het was heel mooi weer en dus besloten we om te gaan kijken bij het strandje dat voor ons huis ligt maar hoe we het ook probeerden, we hebben het niet kunnen bereiken vanwege de kleine meertjes en sloten ertussen.
Om 11:45 vertrokken richting Andenes. Nog geen vijf minuten onderweg en ineens zien we een zee-otter de weg oversteken, ook voor hier is dat zeldzaam. Deze beesten zijn zeer schuw en een foto konden we dus vergeten :) Het was een groot dier van bijna een meter lang en erg bijzonder om te zien.
De weg naar Andenes was leuk om te rijden omdat deze zo rustig was en door kleine dorpjes leidde. Onderweg stoppen we bij een mooi strandje om wat te wandelen en vinden we wat mooie schelpen. Ook kijken we nog even bij het Aurora space center dat we tot onze verbazing aantreffen. In Andenes aangekomen werd ons verteld dat de excursie vervroegd werd naar 15 uur en dat is voor ons alleen maar goed nieuws want dat betekent korter wachten. Even tussendoor, we hebben al dagen ontzettend geluk wat betreft het weer. Het regent hier veel maar steeds als wij buiten de auto zijn is het droog en zodra we in stappen begint het weer te plenzen.
Afijn, de excursie. We hadden ons voorbereid op kou en slecht weer maar op de boot bleek dat erg mee te vallen want het is droog gebleven. Eenmaal de haven uit kregen we de noodprocedure uitgelegd maar deze werd abrupt afgebroken toen bleek dat er al een observatie was. Bart en ik klommen direct de trappen op die naar de voorkant van de boot leiden en we hadden de beste plekken voorop op de boeg van de boot. Daar zwom een orka-gezinnetje vlak voor onze neus! Zeer uitzonderlijk want orka’s worden hier in deze tijd van het jaar eigenlijk nooit gezien. Het gezinnetje bestond uit 2 grote orka’s met circa 7 kleinere dieren. Ziet er heel lief uit zo bij elkaar maar laat je niet bedotten, orka’s worden hier killer whales genoemd en dat is niet voor niets. Ze kunnen een veel grotere potvis gemakkelijk aan. Orka's zwemmen vaak dicht langs de kust en kunnen zich in heel ondiep water uitstekend redden.
Er wordt verder zee op gevaren de golven worden merkbaar hoger. We blijven een tijdje samen voor op de boeg staan. De boot blijft op twee bekende walvis-locaties een tijdje drijven maar de dieren laten zich niet zien. Mogelijk komt dit door de orka’s die we eerder hebben gezien. Ondertussen voel ik me misselijk worden. Ik ben nog nooit zeeziek geweest maar dit zijn enorme golven en het is maar een kleine vissersboot en dus besluit ik naar beneden te gaan. Hier liggen al stapels kotszakjes klaar dus blijkbaar is het aan de orde van de dag. Ik besluit voor de zekerheid een zakje bij me te houden en dat blijkt een verstandige keuze want enkele minuten later is het raak. De crew(a 7 personen) houdt zich bezig met alle zeezieke passagiers dus ik ben geen uitzondering. Ik word snel naar binnen gebracht omdat daar de deining minder zou zijn. Een tijdje later voel ik me beter en op dat moment wordt er om geroepen dat er een potvis is gezien naast de boot. Bart staat voor op foto’s te maken en ik haast me naar buiten omdat ik het dier natuurlijk wil zien. Het is een reusachtig beest en in tegenstelling tot de actieve orka’s blijft hij stil in het water liggen. Na een paar minuten wordt en ‘’diving’’ geroepen en inderdaad, het dier maar een krommende beweging en duikt onder water maar niet voor dat het nog even zijn prachtige staart laat zien.
Ik ga terug naar beneden en ik begin me opnieuw ziek te voelen. De kapitein zegt dat het heel soms bij mensen helpt als ze gaan liggen en ik ken mezelf inmiddels lang genoeg om te weten dat dat voor mij moet op gaan. Inderdaad, het liggen helpt maar ik wordt niet beter. Na een tijdje komt, de inmiddels zeezieke, Bart beneden kijken en blijft bij me. Er wordt nog een tweede potvis gezien en Bart gaat even kijken maar ik kan het niet opbrengen om overeind te komen. Ik ben blijven liggen totdat we zijn aangemeerd en ik voelde me snel beter worden zodra ik aan wal kom. Vijf minuten later is alle misselijkheid over en ik besluit dan ook meteen terug naar ons huisje te rijden. Bart heeft nog wat last van misselijkheid maar inmiddels is ook hij er boven op!
Het was absoluut de moeite waard, ondanks dat we beiden ziek waren en we hebben weer geluk gehad met het weer want het begon te regenen zodra we van de boot afkwamen(rond 18:00) en dat doet het nu nog. Morgen een rustige dag, we hebben niets gepland en willen wat op dit eiland rond rijden. We hebben al zoveel wilde dieren en mooie stranden hier gespot dat we ons er vast vermaken!
Om 11:45 vertrokken richting Andenes. Nog geen vijf minuten onderweg en ineens zien we een zee-otter de weg oversteken, ook voor hier is dat zeldzaam. Deze beesten zijn zeer schuw en een foto konden we dus vergeten :) Het was een groot dier van bijna een meter lang en erg bijzonder om te zien.
De weg naar Andenes was leuk om te rijden omdat deze zo rustig was en door kleine dorpjes leidde. Onderweg stoppen we bij een mooi strandje om wat te wandelen en vinden we wat mooie schelpen. Ook kijken we nog even bij het Aurora space center dat we tot onze verbazing aantreffen. In Andenes aangekomen werd ons verteld dat de excursie vervroegd werd naar 15 uur en dat is voor ons alleen maar goed nieuws want dat betekent korter wachten. Even tussendoor, we hebben al dagen ontzettend geluk wat betreft het weer. Het regent hier veel maar steeds als wij buiten de auto zijn is het droog en zodra we in stappen begint het weer te plenzen.
Afijn, de excursie. We hadden ons voorbereid op kou en slecht weer maar op de boot bleek dat erg mee te vallen want het is droog gebleven. Eenmaal de haven uit kregen we de noodprocedure uitgelegd maar deze werd abrupt afgebroken toen bleek dat er al een observatie was. Bart en ik klommen direct de trappen op die naar de voorkant van de boot leiden en we hadden de beste plekken voorop op de boeg van de boot. Daar zwom een orka-gezinnetje vlak voor onze neus! Zeer uitzonderlijk want orka’s worden hier in deze tijd van het jaar eigenlijk nooit gezien. Het gezinnetje bestond uit 2 grote orka’s met circa 7 kleinere dieren. Ziet er heel lief uit zo bij elkaar maar laat je niet bedotten, orka’s worden hier killer whales genoemd en dat is niet voor niets. Ze kunnen een veel grotere potvis gemakkelijk aan. Orka's zwemmen vaak dicht langs de kust en kunnen zich in heel ondiep water uitstekend redden.
Er wordt verder zee op gevaren de golven worden merkbaar hoger. We blijven een tijdje samen voor op de boeg staan. De boot blijft op twee bekende walvis-locaties een tijdje drijven maar de dieren laten zich niet zien. Mogelijk komt dit door de orka’s die we eerder hebben gezien. Ondertussen voel ik me misselijk worden. Ik ben nog nooit zeeziek geweest maar dit zijn enorme golven en het is maar een kleine vissersboot en dus besluit ik naar beneden te gaan. Hier liggen al stapels kotszakjes klaar dus blijkbaar is het aan de orde van de dag. Ik besluit voor de zekerheid een zakje bij me te houden en dat blijkt een verstandige keuze want enkele minuten later is het raak. De crew(a 7 personen) houdt zich bezig met alle zeezieke passagiers dus ik ben geen uitzondering. Ik word snel naar binnen gebracht omdat daar de deining minder zou zijn. Een tijdje later voel ik me beter en op dat moment wordt er om geroepen dat er een potvis is gezien naast de boot. Bart staat voor op foto’s te maken en ik haast me naar buiten omdat ik het dier natuurlijk wil zien. Het is een reusachtig beest en in tegenstelling tot de actieve orka’s blijft hij stil in het water liggen. Na een paar minuten wordt en ‘’diving’’ geroepen en inderdaad, het dier maar een krommende beweging en duikt onder water maar niet voor dat het nog even zijn prachtige staart laat zien.
Ik ga terug naar beneden en ik begin me opnieuw ziek te voelen. De kapitein zegt dat het heel soms bij mensen helpt als ze gaan liggen en ik ken mezelf inmiddels lang genoeg om te weten dat dat voor mij moet op gaan. Inderdaad, het liggen helpt maar ik wordt niet beter. Na een tijdje komt, de inmiddels zeezieke, Bart beneden kijken en blijft bij me. Er wordt nog een tweede potvis gezien en Bart gaat even kijken maar ik kan het niet opbrengen om overeind te komen. Ik ben blijven liggen totdat we zijn aangemeerd en ik voelde me snel beter worden zodra ik aan wal kom. Vijf minuten later is alle misselijkheid over en ik besluit dan ook meteen terug naar ons huisje te rijden. Bart heeft nog wat last van misselijkheid maar inmiddels is ook hij er boven op!
Het was absoluut de moeite waard, ondanks dat we beiden ziek waren en we hebben weer geluk gehad met het weer want het begon te regenen zodra we van de boot afkwamen(rond 18:00) en dat doet het nu nog. Morgen een rustige dag, we hebben niets gepland en willen wat op dit eiland rond rijden. We hebben al zoveel wilde dieren en mooie stranden hier gespot dat we ons er vast vermaken!
-
15 Juni 2014 - 20:45
Idavanmanen:
nou nou is het dagje wel weer voor jullie
maar goed als jullie nu ook nog maar wat gezien hebben
ondanks jullie zeeziekten
ga gauw de fotos bekijken
verder alles goed ook met de poesen
ze worden steeds vrijer eten goed
nou de gr van ons
-
15 Juni 2014 - 21:04
Bart En Danielle Van Manen:
Foto's staan er nu bij! -
16 Juni 2014 - 08:33
Idavanmanen:
mooie en duidelijke fotos zeg -
16 Juni 2014 - 08:49
Mirthe:
Whaa wat super gaaf zeg! Echt heel leuk om jullie reisverslag te lezen! -
16 Juni 2014 - 11:18
Nannie:
gaaf! wat een geluk gehad zeg!
-
19 Juni 2014 - 00:48
Gertie:
Je moet me horen achter mijn computer: "wow", "gaaf", "oooh", "tsss", "aaach".
Maar ja, dat gaat dan ook over een heuse zee-otter, orka's (9!!!!! in één keer), potvissen (let op de meervoudsvorm), een spuiter n.b., een ruwe zee en zeeziekte. Da's nie niks.
Kijk, alleen de kleine dorpjes, het leuke strandje, de mooie schelpen en het geluk met het weer was al een mooie vakantie geweest. Ik zou ze de kost niet willen geven die een, toch niet goedkope, walvisspot-excursie geboekt hebben maar niks hebben gezien en toch zeeziek zijn geweest.
Uuuh wat is Aurora space center? En hoe ziet zo'n zee-otter er uit? -
19 Juni 2014 - 14:27
Bert:
Verheug me op jullie foto's.... van de orka's natuurlijk , niet van het zieke tweetal...
Bert
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
