Blog 14: Bij Hans & Mirthe in Oslo

Afgelopen zondag hebben we het hotel in Oppheim achter ons gelaten en koers gezet naar Oslo, een tocht van 380 kilometer. Onderweg rijden we weer rakelings langs de Hardangervidda en het is er wederom adembenemend.

We maken een tussenstop in Nesbyen dat ongeveer op de helft ligt. Bart heeft gezien dat er op de borden staat aangegeven dat we een krater kunnen bezoeken die is veroorzaakt door de inslag van een meteoriet. We hebben tijd genoeg en het is lekker weer en dus worden we uitgebreid rondgeleid. De inslag heeft 500 miljoen jaar geleden plaats gevonden en de krater is zo'n 5 kilometer breed maar deze is inmiddels uiteraard begroeid. Wel zijn er duidelijk sporen te zien in een drooggevallen rivierbedding, hier zien we heel grote stenen die allerlei kleinere stenen hebben ''opgeslokt'' tijdens de inslag. De meteoriet is 250 meter groot geweest en moet destijds een rampzalig effect hebben gehad. Erg interessant!

Vlakbij Nesbyen ligt wildpark Langedrag en het bezoek aan dit park was wel gepland. Het is geen reguliere dierentuin, er leven alleen dieren die in deze regio veel voorkomen en ze hebben grote en natuurlijke verblijven midden in het bos. Er is ook een kinderboerderij bij en een groot gedeelte van die dieren wandelt zelfstandig door het park. De dieren in de verblijven, waaronder: wolven, poolvossen, elanden, rendieren en lynxen, maken een rustige indruk en velen komen geïnteresseerd kijken naar de bezoekers. De wilde wolven denken daar iets anders over maar ondanks hun enorme verblijf spotten we toch een zonnebadende wolf. Ook dit bezoek was erg geslaagd en doordat het zo anders is dan een reguliere dierentuin, erg leuk!

In de avond komen we aan bij Hans en Mirthe en het is er direct zo gezellig en gastvrij als altijd!

Gisteren zijn we met Mirthe naar Oslo geweest. Eerst hebben we een bezoek gebracht aan Holmenkollen, de skispringschans die boven op een berg aan de noordkant van Oslo ligt. Het uitzicht is er geweldig en de schans is indrukwekkend. Daarna gaan we de stad in en brengen we een bezoek aan de haven en het stadhuis. Het stadhuis is erg oud en hangt vol met mooie kunst, een aanrader om eens te bezichtigen en het is nog gratis ook. We blijven niet al te lang in de stad want er moet nog gekookt worden en er is zelfs nog avond/nachtprogramma..

Na een heerlijke maaltijd stappen we om 17:30 alweer in de auto en wel om iets heel bijzonders te gaan doen: elandensafari. We konden het niet verkroppen dat we ze niet in het wild hebben gezien en na veel zoekwerk en onzekerheid hebben we toch iemand gevonden die ons de elanden kan laten zien. Het is een lange reis, bijna 3 uur rijden, tot in Asnes Finnskog dat slechts enkele kilometers van de Zweedse grens ligt.

Om 21:00 komen we aan en maken we kennis met Roar die ons zal rond gaan leiden. Hij is een wildliefhebber en jaagt ook veel, iets wat eigenlijk alle Noren doen die op het platteland wonen. Hij vertelt over de dieren die hier voorkomen en de problemen die dat veroorzaakt. Momenteel is er een enorm overschot aan wilde wolven vanuit Zweden die sterk in aantal toenemen en het wild en vee van de boeren lastig vallen. Persoonlijk zijn we erg tegen jagen maar het is interessant om eens de andere zijde van het verhaal te horen. Roar heeft ontzettend veel kennis van de dieren hun gedrag en hij bezit een groot gedeelte van het bos dat hier ligt. In zijn auto leidt hij ons rond door het bos en vertelt hij over de ervaringen met dieren en planten die hij hier heeft gehad. Ook laat hij horen welke geluiden elanden maken als ze met elkaar praten.

Het eerste uur zien we niets en Roar zegt dat we nog even geduld moeten hebben, de dieren zullen massaal tevoorschijn komen rond middenacht als het helemaal droog is. Elanden laten zich nu overdag niet zien omdat dit de periode is dat hun jongen worden geboren, in de winter kun je ze wel gemakkelijk op straat tegen komen. Hij laat ons de beverdam zien waar een bevergezinnetje woont en aan de afgeknaagde boomstammen is duidelijk te zien dat ze druk zijn geweest de afgelopen uren. Het lukt ons helaas niet om de bevers te zien maar het is heel leuk om dit eens in de natuur te zien.

Roar heeft ons gewaarschuwd dat de kans om elanden te spotten, door de broedperiode, niet zo groot is en dat de kans veel groter is dat we bruine beren en wolven gaan zien. Het wordt middenacht en Roar zegt dat de tijd nu ideaal is en rijdt het bospad langzaam af. Ineens spot Danielle een eland aan de rechterkant met 2 jonge kalfjes. De dieren springen snel weg, de moeder is bezorgd vanwege de vele wolven, maar we kunnen ze goed zien. Volgens Roar zijn de kalfjes ongeveer 3 dagen oud.

Even verderop spot Mirthe nog een eland. Het dier blijft rustig staan als Roar de geluiden begint te maken die elanden normaal gesproken gebruiken als ze met elkaar willen communiceren. Het dier blijft geinteresseerd staan kijken maar springt uiteindelijk toch weg. We hebben ontzettend geluk gehad met deze observaties aldus Roar en rond 0:30 vertrekken we tevreden terug richting Oslo.

In Oslo worden we nog bij een routine controle van de politie van de weg gehaald maar nadat ik mijn rijbewijs heb laten zien en Mirthe in het Noors de agent te woord staat is hij zo onder de indruk dat we gewoon mogen door rijden. Sowieso, alle Noren vinden het geweldig dat Mirthe Noors spreekt en ze oogst veel complimenten. We hebben gemerkt dat het steeds een ijsbreker is en het er net wat gezelliger op wordt. Afijn, de politie laat ons verder rijden en tegen 3:15 komen we thuis aan en vallen we moe maar voldaan in slaap.

Foto's komen vanavond!!