Blog 12: Fläm
Door: Danielle en Bart
Blijf op de hoogte en volg Bart en Danielle
26 Juni 2014 | Noorwegen, Oppheim
Voor vandaag stond Fläm op het programma, en dan vooral het wereldberoemde spoorlijntje de “Flämsbana”. Dit spoortraject van 20 KM wordt geadverteerd als het mooiste traject van de wereld, en het staat in ieder geval vast dat het van alle spoorbanen degene is met de hoogste hellingspercentage. Tegelijkertijd waren we enigszins argwanend, gezien het hoge toeristisch gehalte van deze plek en de veelbetekenende blik in de ogen van de vader van Gabi toen hij vertelde dat hij deze lijn ooit bezocht had.
Het eerste dat we zagen toen we in Fläm aankwamen was een mega cruiseschip, dat meer dan zes keer zoveel mensen vervoert (2500) dan er mensen in Fläm wonen. We bereiden ons psychisch voor op een circus, en we waren dan ook niet heel erg verbaasd toen we bij het ticketloket vernamen dat alle ritten tot drie uur waren volgeboekt. We hebben even getwijfeld of we zouden wachten of in plaats daarvan iets heel anders zouden doen, maar uiteindelijk hebben we besloten de vierenhalf uur die we moesten wachten te doden in Fläm. Hoewel er dus veel toeristisch geneuzel te vinden was bleek dat we toch prima zo lang in de mooie omgeving konden vertoeven.
Leukste attractie was denk ik een terras waarop telkens nietsvermoedende Belgische toeristen (vers van het cruiseschip) een rondje bier/wijn bestelden om vervolgens de rekening te vragen in de naïeve veronderstelling dat die vast “een paar euro” hoger zou zijn als thuis. Als je ooit in twee minuten alle menselijke emoties die doorgaans met rouw worden geassocieerd wilt zien langskomen (ongeloof, ontkenning, verontwaardiging, totale verwarring, en vervolgens berusting) dan raad ik deze setting aan. Het leuke van (deze) Belgen is dat ze uiteindelijk keihard kunnen lachen om het feit dat ze net meer dan een tientje per glas hebben moeten aftikken… al hebben ze wel even nodig om tot dat punt te komen.
Afijn, de Flämsbana dus. Er valt niets op af te dingen dat het treintje een mooi traject aflegt dat je langs steile rotsen, watervallen en groene dalen brengt. Ik zou geen mooiere spoorlijn kunnen benoemen. Maar tegelijkertijd konden we niet anders dan concluderen dat we eigenlijk in de afgelopen dagen en weken veel mooiere uitzichten hebben gehad, en dat een uurtje treinen langs een vrij gemiddeld Noors landschap de uren wachttijd en buitensporig dure tickets niet waard zijn. De aanwezigheid van zoveel toeristen maakt dat niet goed: zelfs de uitermate vermakelijke Japanse toeristen kunnen niet voorkomen dat het tegendeel eerder waar is. Gelukkig hebben we een gezellige dag gehad met z’n tweeën, en uiteindelijk is dat het allerbelangrijkste.
Het eerste dat we zagen toen we in Fläm aankwamen was een mega cruiseschip, dat meer dan zes keer zoveel mensen vervoert (2500) dan er mensen in Fläm wonen. We bereiden ons psychisch voor op een circus, en we waren dan ook niet heel erg verbaasd toen we bij het ticketloket vernamen dat alle ritten tot drie uur waren volgeboekt. We hebben even getwijfeld of we zouden wachten of in plaats daarvan iets heel anders zouden doen, maar uiteindelijk hebben we besloten de vierenhalf uur die we moesten wachten te doden in Fläm. Hoewel er dus veel toeristisch geneuzel te vinden was bleek dat we toch prima zo lang in de mooie omgeving konden vertoeven.
Leukste attractie was denk ik een terras waarop telkens nietsvermoedende Belgische toeristen (vers van het cruiseschip) een rondje bier/wijn bestelden om vervolgens de rekening te vragen in de naïeve veronderstelling dat die vast “een paar euro” hoger zou zijn als thuis. Als je ooit in twee minuten alle menselijke emoties die doorgaans met rouw worden geassocieerd wilt zien langskomen (ongeloof, ontkenning, verontwaardiging, totale verwarring, en vervolgens berusting) dan raad ik deze setting aan. Het leuke van (deze) Belgen is dat ze uiteindelijk keihard kunnen lachen om het feit dat ze net meer dan een tientje per glas hebben moeten aftikken… al hebben ze wel even nodig om tot dat punt te komen.
Afijn, de Flämsbana dus. Er valt niets op af te dingen dat het treintje een mooi traject aflegt dat je langs steile rotsen, watervallen en groene dalen brengt. Ik zou geen mooiere spoorlijn kunnen benoemen. Maar tegelijkertijd konden we niet anders dan concluderen dat we eigenlijk in de afgelopen dagen en weken veel mooiere uitzichten hebben gehad, en dat een uurtje treinen langs een vrij gemiddeld Noors landschap de uren wachttijd en buitensporig dure tickets niet waard zijn. De aanwezigheid van zoveel toeristen maakt dat niet goed: zelfs de uitermate vermakelijke Japanse toeristen kunnen niet voorkomen dat het tegendeel eerder waar is. Gelukkig hebben we een gezellige dag gehad met z’n tweeën, en uiteindelijk is dat het allerbelangrijkste.
-
26 Juni 2014 - 07:29
Idavanmanen:
weer zo leuke dag jullie vermaken zich wel
mensen kijken en een poosje wachten
soms vallen dingen tegen en soms mee
maak toch niks uit omgeving is al mooi
het is toch een geweldige vakantie
zoveel gezien
nou kinderen de gr van pa en ma
en kusjes van de poesen -
26 Juni 2014 - 07:32
Idavanmanen:
nog wat dat treintje zou wat voor pa zijn
die vindt zoiets geweldig -
26 Juni 2014 - 10:50
Gertie:
In het hoge noorden met zonnebril en topje tussen de toeristen in zo'n mooi houten treinstel heeft ook wel weer wat. Zie ik dat goed, is dat een TV daar links boven waarop je het landschap kan bekijken? Bizar. Wat een tegenstelling weer met skieën, de spanning of je walvissen kunt spotten, of de stilte van Gryllefjord.
Fijne dag en een dikke knuffel.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
